จากยอดผู้ชมจัดอันดับเฉพาะสถิติเฉพาะปีนี้เท่านั้น สามารถคลิ๊กที่ชื่อบทความเพื่อเข้าไปอ่านได้เลยครับ

การตั้งเป้าหมายสำคัญต่อทุกเรื่องในการดำเนินชีวิต ถ้าคุณมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่เป็นนักเขียนบทความให้ประสบความสำเร็จ จะเพิ่มแรงกระตุ้นให้คุณศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับเทคนิคการเขียน ช่องทางการหารายได้ มั่นฝึกฝนฝีมือ เพื่อให้ไปถึงเป้าหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด ซึ่งคงไม่มีใครมาคอยเคี่ยวเข็ญคุณให้ไปถึงความฝันได้นอกจากตัวคุณเองเท่านั้น

วิทยากร คอลัมนิสต์ นักเขียน นักคิด ที่ปรึกษา จากสายด้านธุรกิจ การตลาด สู่การจัดการบุคคลากร และว่าที่นักจิตวิทยาการปรึกษา

อีกตัวอย่างที่ใกล้ตัวมาหน่อย เช่น เรื่องงานเขียนที่มีบทความมากมาย ผู้เขียนบางคนแค่แปลมาจากบทความหรือหนังสือภาษาอังกฤษแล้วแปลงมาเป็นผลงานตัวเอง ซึ่งส่วนหนึ่งหากไม่ได้แค่แปลเฉย ๆ ก็ไม่ผิดอะไร เพราะหลายเรื่องผมก็เคยได้แรงบันดาลใจต่อยอดจากการได้อ่านมาเช่นกัน สิ่งที่น่าเสียดายคือผม “ไม่เก่ง” ภาษาอังกฤษมากนัก บทความผมส่วนใหญ่จึงมาจาก มุมคิด การสังเกต และเหตุการณ์จริงรอบตัว แต่นั่นมันก็ทำให้ผม “เขียนได้เองเรื่อย ๆ” มีบทความออกมามากมายจนทุกวันนี้ และยังคงมีต่อไป โดยไม่ต้องไปเสาะหารอจนกว่าจะเจอบทความถูกใจ หรือต้องกังวลจะถูกตำหนิว่าไม่ได้คิดเอง หรือห่วงว่ามันจะไปซ้ำคนอื่น(ที่แปลมาเหมือนกัน)

เห็นได้ว่านี่ไม่ใช่การไม่ได้รับโอกาส แต่ “โอกาสจะเหลือได้ไงในเมื่อทำลายมันไปเองอยู่ตลอดเวลา”

“เปลี่ยนแปลงชีวิต เพียงแค่คิดคำถามเดียว” อีกหนึ่งบทความพัฒนาตัวเองที่แบ่งปันจากแง่คิดที่นำมาใช้ได้จริง (ขึ้นอยู่กับว่าจะลองใช้กับตัวเองดูไหม) และมันใช้ได้จริง สำคัญแค่มีสติตั้งคำถามกับตัวเองเสมอ

ร่วมปรับความคิดและการกระทำ ไม่ให้รู้สึกว่าเรากำลังจมอยู่กับที่เดิมและไม่พัฒนาไปไหน ได้ในบทความ “เป็นกันอยู่หรือเปล่า?

เพราะความเงียบ อาจถูกตีความเบื้องต้นว่าคือความสงบ ไม่เคลื่อนไหว ไร้พลัง กระทั่งภาวะจำยอม แต่ที่จริง “เงียบ” นี้ก็มีพลัง ลองดูกันว่าควรใช้มันอย่างไร

เข้าใจต้นทุนของความทะเยอทะยานและรับมือกับราคาที่ต้องจ่ายในการเดินทางสู่ความสำเร็จ

เรื่องราวเบื้องหลังชัยชนะของ “สว. เสียงข้างน้อย” ฝ่าด่าน กมธ.พัฒนาการเมืองฯ กลางดง “น้ำเงิน”

งานวิทยากรอบรมพนักงาน ติดต่อผ่านบริษัทฯ หรือ เอเจนซี่ ต่าง ๆ ขออภัยไม่รับงานโดยตรง กรณีงานอื่น ๆ ส่วนงานราชการ jun88 เข้าสู่ระบบ กรุณาติดต่อทางอีเมล์

. แล้วบางคู่อยู่รอดกันได้อย่างไร นั่นเพราะส่วนใหญ่ต่างยอมรับในความไม่สมดุลต่างหาก ต่างฝ่ายไม่อาจเติมเต็มหรือให้ทุกสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการได้ หากแต่ยอมรับ ลดทอน ปล่อยผ่าน ละทิ้งความเป็นตัวตนของตนลงไปบ้าง มันก็จะเหลือแต่ด้านดีของอีกฝ่ายทำให้ “ประคอง” คู่กันไปได้ อาจเรียกว่ารักษา “ระดับความรัก” ให้คงอยู่ แต่หากไม่ยอมรับ สิ่งที่เรียกว่ารัก ย่อมเปลี่ยนไป.. ในที่สุด

อุกกาบาตยักษ์ที่ชนโลกสามพันล้านปีก่อน “ต้มน้ำทะเลเดือด” แต่ช่วยเกื้อหนุนสิ่งมีชีวิตยุคแรก

อาจจะเป็นบทความที่อ่านยากสักหน่อย แง่คิดเรื่องที่สะท้อนว่า ในหลาย ๆ เรื่องหากเกี่ยวกับเรานั้น อย่ามัวแต่ไปโทษใครอื่น..